Wat moet een 28-jarige jongen met een kernwapen? Die vraag kwam in me op toen ik hoorde hoe oud de zoon en opvolger van Kim Jung-il was. Tot dan toe dacht ik dat zijn jeugdige voorkomen slechts het gevolg was van een ongelukkig gekozen haardracht. Alsof Kim Junior stiekem een voetbalwedstrijd met David Beckham had gezien en zijn televisieloze kapper had willen uitleggen wat een faux mohawk was.
Nu ik begreep dat Kim Jung-un drie jaar jonger was dan ikzelf, begreep ik ineens ook zijn ernstige gelaatsuitdrukking. Mijn eigen verantwoordelijkheden, tegelijkertijd mijn vriendin en werkgever tevreden houden, zorgen regelmatig voor een mini-migraine. Tel daar 22 miljoen Koreanen, een nucleaire krijgsmacht en een niet-aflatende stroom van mondiale kritiek bij op en je hoort het Kim denken: hier word ik niet vrolijk van.
Die sombere blik heeft hij trouwens niet altijd gehad. Google leert dat toen Kim nog een kleine Kimmie was hij de oogopslag en glimlach bezat die onbezorgde tieners wereldwijd met elkaar delen. Als jongste zoon van de Geliefde Leider had hij ook weinig te vrezen; hij mocht studeren aan een internationale universiteit in Zwitserland en zou daarna ongetwijfeld een erebaantje voor het leven krijgen. Het lot – of eigenlijk, Kim’s lotgenoten – beslisten anders.
Zo nam de oudste zoon van Kim Jung-il, Kim Jung-nam, de benen naar Japan. Met een vals Dominicaans paspoort, twee vrouwen en een kind was het een wonder dat hij bij de grens tegengehouden werd. Zijn verweer dat hij alleen maar een bezoek aan Disneyland wilde brengen, werd niet geloofd. “Dan had je net zo goed in Korea kunnen blijven,” aldus de Japanners. De jongste Kim vestigde al zijn hoop op broer nummer 2, Kim Jung-chul. Die bleek echter liever met Barbie’s dan met G.I. JOE action figures te spelen, waardoor hij zijn plek op de troon voorgoed kon vergeten.
Kim Jung-un lijkt zijn naam eer aan te doen, want in tegenstelling tot zijn broers had hij geen slim plan om zichzelf van de shortlist tot erfopvolging te verwijderen. Hij had acute krankzinnigheid kunnen voorwenden, of openlijk kunnen toegeven dat hij Zuid-Koreaanse vrouwen veel lekkerder vindt dan hun Noord-Koreaanse zusters. Zijn gebrek aan creativiteit bracht hem niet verder dan een half verknipt kapsel. En dus voelt Kim Jung-un de rest van zijn leven de hete adem van 7 miljard mensen in zijn opgeschoren nek.
Hard gelachen, bedankt!