Column NL30: CU later
We gaan ze nog missen. De asgrauwe marmeren tegels en opengewerkte plafonds waar de bedrading vervaarlijk uithangt. De verkopers die je ongevraagd besprenkelen met goedkope parfum of op dwingende toon een crème aansmeren. De meisjes die voordat je ‘nee’ hebt kunnen zeggen al een krultang in je haar hangen.
Toen Hoog Catharijne in 1973 werd gebouwd, waren er hevige protesten tegen dit kapitalistische prestigeproject. Maar weinigen zaten te wachten op 40.000 m2 winkelgenot dat eruit ziet als De Schreeuw van Munch tussen de Zonnebloemen van Van Gogh. Maar de gemeente zette door, en kosten nog moeite werden gespaard om het kleinste beetje sfeer vakkundig weg te werken.
Sindsdien is het winkelcentrum de verzamelplaats van bejaarden die, ook als het 25 graden is, op een overdekt terras tussen de plastic planten genieten van een kopje slappe koffie. En van Uteregse pubermeisjes die volledig opgedoft door de lange gangen paraderen alsof hun toekomst er vanaf hangt. Hoog Catharijne: de lelijkste catwalk van Nederland, en na 38 jaar al volledig afgeschreven.
Het ambitieuze plan CU2030, waarin een nieuw stationsgebied wordt gecombineerd met de terugkeer van water in de Catharijnesingel, juichte ik aanvankelijk dan ook toe. Totdat ik besefte: de jeugd van tegenwoordig is de vergrijzing van later. In 2030 ben ik 50, misschien heb ik dan ook wel behoefte aan appelgebak uit de vriezer. En jullie met mij. Maar in het moderne Nieuw Hoog Catharijne is geen plaats meer voor verveelde hangouderen.
Straks moeten wij voor zonsopgang (dus nog voordat we samenklonteren voor een dichte Aldi) ons gehaakte kleedje op een bankje langs de singel leggen, om de rest van de dag verzekerd te zijn van een schaduwrijk plekje. Ik krijg visioenen van volgevreten eenden die geen enkele moeite doen om het zoveelste toegeworpen stukje brood te bereiken. Fietspaden geblokkeerd door rollators, een Smakkelaarsveld vol geparkeerde scootmobielen. Tenzij we nu onze stem laten horen. Ik stel voor dat we elke zaterdag massaal gaan demonstreren voor het behoud van ons toekomstige toevluchtsoord. Hasta la Hoog Brabant siempre!
René ik las je column en kan alleen maar zeggen: maak je niet ongerust. Misschien vind je dit woorden van een cynicus maar bedenk het volgende: Hoog Catharijne, nu een lelijk betonkolos en ernstig gedateerd, straks een lelijk betonkolos en wellicht een paar jaar verteerbaar door opleuking van rode baksteen en trespa. Maar bedenk vooral: Hoog Catharijne is over 20 jaar veel groter dan nu met veel meer schaduw – en – bewegingsruimten voor ouderen. Zo wordt eengroot deel van de singel, waarvan de gemeente stelt dat het water terugkeert voor de Utrechter, overtunneld door ruim 100 meter beton. Zowel onder als boven de tunnel ruim oppervlak voor een rollator catwalk, met onder een heerlijk lange claustrofobische promenade.
Hoog Catharijne was in de jaren tachtig al ernstig gedateerd en problematisch gebied, dat zal in de toekomst niet anders zijn. Over twintig jaar kun je heerlijk in een gedateerde betonkolos terecht voor een authentieke coffee machiato en een broodje mozzarrella tomaat pesto (dat zal dan de status hebben van koffie met een saucijzenbroodje). Waarschijnlijk zijn er in elke overdekte straat of plein rollator parkeerplaatsen. Ik begrijp de insteek van je column, je vergeet echter dat Hoog Catharijne in 1973 zeer hip, jong, dynamisch en modern was maar al snel verviel in hetgeen je in je colomn schijft. De naoorlogse architectuur is van zo’n belabberde kwaliteit dat het binnen tien jaar al hopeloos ouderwets is.